موتور اندورو یکی از سبک‌های موتور سواری در طبیعت محسوب می شود که علاوه بر چالش هایی شبیه به سبک کراس از قبیل عبور از موانع و قدرت مانور بالا، فاکتور اسقامت و مسیرهای طولانی و چالش های پی در پی در آن پیش روی موتور سوار یا رایدر است.
برنامه پیش رو از سری برنامه‌های استقامتی در رشته اندورو موتور به حساب می‌آید که در آن به طور متوسط روزانه مسیری در حدود 160 کیلومتر مسیر که بخش زیادی از آن آفرود بوده است پیموده شده.
هدف این برنامه شناسایی و معرفی مسیرهای جنگلی و مواصلاتی شمال به جنوب البرز در محدوده البرز غربی بوده است و مسیرها به گونه‌ای طراحی و انتخاب شده اند که طی این برنامه گروه چندین مرتبه با عبور از کوهستان البرز خود را از شمال به جنوب آن و بالعکس رسانده است.
روز اول
با توجه به هدف گروه که شب مانی در کاروانسرای پیچ‌بن بود، بعد از نماز ظهر از کلاردشت حرکت آغاز شد و پس از پیمایش کامل دره سه هزار و جنگل‌های زیبای آن قبل از تاریکی هوا به کاروانسرا و گردنه پیچ‌بن رسیدیم. به دلیل بارش‌های بهاری و سردی هوا هنوز بخش قابل توجه از اتاق‌ها پوشیده از برف بود در نهایت در یکی از اتاق‌های غربی کمپ را برپا کمرده و مشغول آماده کردن غذا و استراحت شدیم. شب هوا سرد بود و بارش پراکنده برف، تگرگ و باران را تجربه کردیم همچنین رعد و برق هایی که در حوالی خط الراس شاه البرز زمین و زمان رو برای لحظه ای روشن می‌کردند.
روز دوم
بعد از صرف صبحانه به سمت دره الموت به راه افتادیم، مسیری طولانی در این روز باید پیموده می شد.
بعد از پیمایش الموت از شرق به غرب، در محدوده رجایی دشت از مسیر اصلی خارج شده و وارد جاده متروکه ای شدیم که دره الموت را به سپارده در محدوده غربی دره اِشکِوَرات وصل می کرد.
بعد از عبور از کِرَکسِ (نقطه چالش برانگیز) مسیر در کف دره و کنار رودخانه نماز ظهر را خواندیم و وارد میانه مسیر هیر-سپارده شدیم بعد از سپارده مسیر را به سمت دیلمان ادامه دادیم و از کوره راه‌های روستایی و آفرودی خود را به دیلمان رساندیم. هوا ابری بود و احتمال بارندگی زیاد بود پس از بنزین زدن در دیلمان مسیر را به سمت شاه شهیدان آغاز کردیم، در اوایل مسیر بودیم که تگرگ شدید شروع به باریدن کرد و پس از آن باران سیل آسا جاده را مسیر آب تبدیل کرد، چاره ای جز ادامه مسیر با دقت و سرعت مطمین نداشتیم در همان شرایط حدود 30 دقیقه مسیر را را ادامه دادیم تا شاه شهیدان، هوا سرد شده بود و تمام لباس‌ها خیس به همین دلیل محلی را در شاه شهیدان اجاره کرده و شب را در آن ماندیم تا در کنار بخاری بتوانیم لباس‌ها را خشک کنیم مسیر پیموده شده در روز دوم 244 کیلومتر بود.
روز سوم
صبح زود بعد از صرف صبحانه مسیر را از شاه شهیدان به سمت رستم آباد در جاده قزوین رشت ادامه دادیم، نقطه مورد نظر بعدی، سلانسر ییلاق رستم آباد بود، در میان راه شالیکاران مشغول نشا و آماده سازی شالیزارهای برای کاشت برنج بودند از رستم آباد به سمت کلورَز رفتیم و مسیر خاکی به سمت ارتفاعات آغاز شد جاده نسبتا مناسبی تا بالای کوه و محل ییلاق بود و چشم اندازهای زیبایی داشت. کمی در سلانسر استراحت کریم و سریع به سمت رودبار در مسیر آفرودی جنوب آن به راه افتادیم، مسیر نسبتا زیادی پیش رویمان بود پس از رسیدن به رودبار و عبور از منجیل و دست و پنجه نرم کردن با وزش باد بسیار شدید و خطرناک، به سمت آب بر در طارم حرکت کردیم مسیری کوهستانی و خاکی از آب بر می رفت به سمت ییلاق دیزاو که یکی از بکرترین و زیباتری مناطق ییلاقی در این بخش از البرز غربی به شمار می رود.
در نهایت با عبور از جاده پر شیب آبر-دیزاو به لبه خط الراس رسیدیم که یک طرف آن دامنه های خشک البرز جنوبی و طرف دیگر آن پرتگاه های صخره ای بلند و جنگل های هیرکانی در البرز شمالی بود کمی در دیزاو ماندیم و بخاطر مسیر پیش رو که فرود از لابلای جنگل به سمت فومن بود، به سمت شرق ییلاق و منطقه دایله سر حرکت کرده و شب را در کافه ابراهیم ماندیم. مسیر پیموده شده در روز سوم 216 کیلومتر بود و ارتفاع دایله سر از سطح دریا 2300 متر بود.
روز چهارم
با توجه به مسیر پر چالش و ناشناخته ای که پیش رویمان بود صبح پر انرژی و بعد چک کردن مسیر پیش بینی شده با بومیان به راه افتادیم کمی روی یال به سمت شرق حرکت کردیم تا شیب‌های تند مسیر سرازیری نمایان شدند.
با توجه به سنگینی بار و نکات فنی‌ای که موتورها را برای مسیرهای کم چالش و هموار آماده کرده بودیم فرود این مسیر چالش‌های فراوانی داشت و از لحاظ درجه سختی میتوان آنرا در دسته هارد اندورو (Hard Enduro) قرار داد.
مسیر فوق العاده زیبا، بکر و پر چالش و هیجانی بود، در میانه راه هم به یک موتورسوار تنها که زمین خورده بود امداد رساندیم و نفسی تازه کردیم بعد از حدود یک ساعت و نیم به روستای سیامزگی رسیدیم، اول به سمت آبشار دودوَزَن رفتیم و آنرا تماشا کردیم سپس مسیر را به سمت فومن و از انجا ماسوله ادامه دادیم، هدف بعدی عبور از جاده ماسوله به سمت گیلوان و از آنجا به سمت اولسبلانگا در ییلاقات ماسال بود که در هوایی بهاری و مه آلود از گرده های مرتفع در دامنه کوه شاه معلم عبور کردیم و شب را در پایین دست اولسبلانگا کمپ زدیم.
مسیر پیموده شده در روز چهارم 174 کیلومتر بود و به لحاظ سختی مسیر، پر چالش ترین روز برنامه بود.
روز پنجم
صبح زود بعد از صبحانه از اولسبلانگا به سمت ماسال به راه افتادیم و بعد از عبور از جاده زیبای جنگلی مسیر را به سمت اسالم ادامه دادیم تا از جاده جنگلی اسالم - خلخال برای بار چندم خود را از شمال به جنوب لایه شمالی البرز برسانیم، در کنار مزرعه ای نرسیده به خلخال نماز ظهر خواندیم و نهار سبکی خوردیم و به راه افتادیم هوا خنک بود و ابری همراه با وزش باد، از خلخال به سمت لُنبر در حرکت بودیم که رعد و برق و رگبار در حال نزدیک شدن بود، در اوایل بارش رگبار درختی را در جاده پیدا کردیم و زیر آن پناه گرفتیم تا باران آرام شود و به مسیر ادامه دهیم، بعد از حدود بیست دقیقه باران کمی آرام شد ولی قطع نشد به اجبار به راه افتادیم به این امید که در لُنبر خانه ای کرایه کنیم و لباس هارا مجدد خشک کنیم اما بعد از رسیدن به لُنبر و پرس و جو از اهالی، مکانی برای اجاره پیدا نشد، به همین دلیل با همان وضعیت مسیر را به سمت ییلاق لُنبر ادامه دادیم تا بعد از عبور از مسیرهای ناهموار خود را به جاده هشت پر- سوباتان برسانیم.
هوا مه آلود و خنک بود با سرعت زیاد در حال حرکت بودیم که متوجه خورد شدگی بلبرینگ عقب و شکستگی توپی یکی از موتورها شدیم، در روستایی میانه راه بلبرینگ را تعویض کردیم و به صورت صحرایی موتور را برای ادامه مسیر آماده کردیم، مسیر زیادی پیش رو داشتیم و تنها شهر بزرگ که مناسب برای تعمیر موتور بود، اردبیل بود با فاصله زمانی حدودا دو روز، با سرعت آرام مسیر را به سمت سوباتان ادامه دادیم و شب را در ییلاقات قبل از سوباتان کمپ زدیم، لباس ها و کفش ها را در کنار آتش خشک کردیم و بعد از خوردن شام به استراحت پرداختیم. مسیر پیموده شده در روز پنجم 226 کیلومتر بود.
روز ششم
بعد از خوردن صبحانه از محل کمپ به سمت سوباتان به راه افتادیم، به دلیل خرابی موتور مجبور بودیم با تقریبا یک سوم سرعت حرکت کنیم، مقصد بعدی دریاچه نئور بود اما قبل از ورود به دوراهی نئور، مسیر را به سمت آبشار وَرَزان ادامه دادیم که در پای آبشار با یکی از زیبا ترین تجارب سفر برخورد کردیم، کافه آقا صابر که پرچم های زیبای ایران را در آن با میله های بلند برافراشته بود، پیش صابر نفسی گرفتیم و دمنوش کوهستانی خوردیم و مسیر را به سمت دورداهی برگشتیم و وارد مسیر دریاچه نئور شدیم، در میانه های راه و هنگام نماز ظهر با دشتی از چای کوهی مواجه شدیم، توقف کردیم و بعد از خواندن نماز به چیدن چای مشغول شدیم در نهایت حدود ساعت 3 بعد از ظهر به دریاچه نئور رسیدیم که در نزدیکی اردبیل هست اما به دلیل زمان بندی نا مناسب برای تعمیر موتورف تصمیم بر آن شد شب در کنار دریاچه کمپ بزنیم تا صبح روز بعد بتوانیم در اردبیل موتور را تعمیر کنیم. مسیر پیموه شده در روز ششم 54 کیلومتر بود.
روز هفتم
صبح زود از دریاچه نئور به راه افتادیم و تا نماز ظهر مشغول تعمیر موتور در اردبیل بودیم، بعد از نماز و ناهار از اردبیل به سمت فندقلو به راه افتادیم تا از مسیر جاده گاز خود را به لوندویل در ساحل کاسپین برسانیم، مسیری پر چالش و پر شیب که سرازیری های تندی داشت در نهایت پیش از تاریکی هوا در نقطه ای مشرف به لوندویل کمپ زدیم هوا خیلی گرم و شرجی شده بود به همین دلیل تصمیم گرفتیم در جنگل بمانیم . مسیر پیموده شده در روز هفتم 100 کیلومتر بود.
روز هشتم
روز هشتم یکی از روزهای جاده‌ای بود ابتدا در لوندویل به سمت آبشار لاتون حرکت کردیم، مسیری جنگلی و زیبا که با موتور تا فاصله تقریبا 200 متری آبشار میشد رفت، پس از عکاسی و تصویربرداری از آبشار مسیر را برگشتیم و به سمت سد سنگر درگیلان مسیر را ادامه دادیم، ارتفاع پایین و هوای شرجی در کنار آفتاب تیز و جاده آسفالته باعث شد روز هشتم یکی از روزهای سخت و استقامتی برنامه باشد در نهایت حدود ساعت 4 عصر به سنگر رسیده و در منزل یکی از آشنایان اقامت کردیم تا صبح روز بعد به همراه او به سمت رامسر و قله سماموس حرکت کنیم. مسیر پیموده شده در روز هشتم 252 کیلومتر بود.
روز نهم
بعد از خوردن صبحانه و آماده سازی لوازم از سنگر به سمت سیاهکل و از آنجا به سمت رامسر مسیر را ادامه دادیم، در رامسر به سمت شمال رفتیم و وارد جاده جنگلی جواهرده شدیم، پس از عبور از مسیر زیبای جواهرده در ورودی روستا مسیر را به سمت جاده سایت و قله سماموس تغییر دادیم. به دلیل احداث سایت پدافندی بر فراز قله سماموس از جواهرده تا قله سماموس جاده ماشین رو هست که البته ورورد خودرو به آن ممنوع است، در کنار درب ورودی و مسیر موتور رو راه را تا قله ادامه دادیم، در سینه کش های قبل از قله با برف های انباشته شده مواجه شدیم که راه باریک و پر خطری برای عبور با موتور در لب دره بود و با احتیاط از آن‌ها گذشتیم. قله سماموس با ارتفاع 3720 متر بلندترین نقطه‌ی این سفر بود.
بعد از رسیدن به قله تصمیم داشتیم شب را در اتاق امامزاده بمانیم اما متاسفانه وضعیت بهداشت و نظم در اتاق امامزاده و همچنین 2 اتاق جان پناه بسیار نابسامان بود به همین دلیل تصمیم به پاکسازی و نظافت فضای امامزاده گرفتیم فعالیتی که حدود دو ساعت طول کشید، بعد از نظافت لوازم را به داخل امامزاده منتقل کرده و همزمان با پختن غذا، مشغول به سوزاندن حجم زیاد زباله‌های پلاستیکی رها شده در قله شدیم در نهایت بعد از خوردن شام مشغول استراحت شدیم، شب سردی پیش رو بود. مسیر پیموده شده در روز نهم 154 کیلومتر بود.
روز دهم
صبح بعد از خوردن صبحانه به راه افتادیم و پس از عبور از جنگل های جواهرده و رسیدن به رامسیر، مسیر را به سمت عباس آباد ادامه دادیم و از جاده زیبای جنگلی عباس آباد خود را به کلاردشت رساندیم. مسیر پیموده شده در روز دهم 139 کیلومتر بود.
