سفر ماجراجویانه تیم موتور اندوروی البرزیست از علمکوه تا دماوند

موتور اندورو یکی از سبک‌های موتور سواری در طبیعت محسوب می شود که علاوه بر چالش هایی شبیه به سبک کراس از قبیل عبور از موانع و قدرت مانور بالا، فاکتور اسقامت و مسیرهای طولانی و چالش های پی در پی در آن پیش روی موتور سوار یا رایدر است.

برنامه پیش رو، از برنامه های چالشی محسوب می شود به دلیل فصل و شرایط آب و هوایی و صعود قلل به صورت ترکیبی که طی مدت 4 روز در منطقه البرز مرکزی در پاییز 1402 توسط تیم اندورو موتور البرزیست به اجرا در آمده است.

در بخش زیر، ابتدا نقشه سفر البرزیست می‌بینید که برای آشنایی بیشتر با جزییات می‌توانید روی نقشه زوم کرده و نقاط خاص را با عکس و اطلاعات مختصر آن‌ها بررسی کنید.

"برای استفاده از این قابلیت نیاز است به گوگل اجازه دسترسی و اجرای نقشه آنلاین را بدهید، برای این کار کافیست روی دکمه آبی رنگ کلیک کنید"

در 18 آبان ماه سال 1402 اعضای تیم اندورو موتور البرزیست راهی سفری ماجراجویانه از منطقه علمکوه در کلاردشت به سمت دامنه های کوه دماوند شدیم.

این سفر به صورت برنامه ای ترکیبی طراحی شده بود، برنامه‌های ترکیبی به سفرهایی گفته می‌شود که در آن به بیشتر از یک ورزش به صورت حرفه‌ای پرداخته می‌شود به عنوان مثال دراین سفر، موتور سواری و کوهنوردی دو ورزش اصلی هستند.

صبح روز هجده آبان گروه از کلاردشت به سمت شهرستانک در جاده چالوس حرکت کرده و پس از پیمودن مسیر آسفالته تا میانه های مسیر شهرستانک وارد مسیر آفرودی و فوق سنگین شمالی توچال برای صعود به قله توچال شدیم.

مسیر صعود توچال برای موتور سواران سبک اندورو در فصل تابستان که به نوعی ساده ترین فصل صعود محسوب میشود هم دارای چالش های فراوانی است و رسیدن به قله سطح بالایی از توانایی و تجربه را نیاز دارد، حال با توجه به به بارش برف در ارتفاعات 3500 متری به بالا گروه پس از عبور از چالش های اولیه حال باید با مسیر های سنگلاخی پوشیده در برف دست و پنجه نرم می‌کرد. پس از صرف زمان و انرژی قابل توجهی در نهایت موفق شدیم به ایستگاه هفت تله کابین توچال برسیم حال به دلیل تغییر جهت و وجود یال سنگی از ایستگاه هفت تا قله، دغدغه وجود برف از بین رفته و صرفا باید با آخرین بافت سنگلاخی در قبل از قله در ارتفاع حدود 3800 متری دست و پنجه نرم میکردیم.

حوالی ظهر بود که با وجود باد شدید به قله رسیدیم به دلیل اینکه پنجشنبه بود، پناهگاه اصلی تقریبا پر بود و پس از اندکی استراحت به جانپناه کارگر نقل مکان کردیم تا فضا را برای اقامت شبانه در آن آماده کنیم.

مانند بسیار از برنامه های دیگر، علاوه بر فعالیت ورزشی، یکی دیگر از اهداف این برنامه عکاسی و تصویربرداری بود، به همین دلیل تصمیم گرفتیم شب را بر روی قله توچال بمانیم تا در زمان طلوع به عکاسی و تصویربرداری از دورنمای البرز و دماوند بزرگ بپردازیم.

صبح روز نوزده آبان پس از عکاسی از طلوع با کمترین اتلاف وقت آماده فرود شدیم تا از سفت بودن برفها استفاده کرده و مسیر ایمن تری را تا شهرستانک عبور کنیم. از میانه های مسیر شهرستانک به سمت گردنه آهار بشم حرکت کردیم، نقطه مورد نظر بعدی صعود قله قلعه دختر از مسیر پر شیب جنوبی بود. موتورها را در محلی مناسب پارک کرده و پیاده به راه افتادیم.

پس از صعود و فرود از شیب فوق سنگین جنوبی قلعه دختر و بازدید از فضای بازسازی شده آن مسیر را به سمت آهار و از آنجا به سمت گرمابدر ادامه دادیم. پس از عبور از چالش همیشگی این قسمت از مسیر یعنی تنگه خاتون بارگاه، وارد پارک ملی لار شدیم، هدف شب مانی در فضای امامزاده پنج تن لار بود. مسیر را ادامه دادیم و به امامزاده رسیدیم اما به دلیل اینکه فصل قُرُق آغاز شده بود در ورودی مسدود شده بود به همین دلیل در فضای همراه پشت امامزاده چادر را برپا کردیم و مشغول آماده سازی غذا و استراحت شدیم.

صبح روز بیست آبان به سمت گردنه ورارو حرکت کردیم و با هدف بررسی مسیر های احتمالی و بازدید از فضای کلی منطقه از گردنه ورارو به سمت گردنه دیو آسیاب رفته و تا جاییکه برف اجازه داد با موتور پیش روی کردیم، منطقه و میزان بارش را بررسی کردیم و برگشتیم تا به سمت دشت ورارو و از آنجا به سمت سرداغ در شمال غرب کوه دماوند حرکت کنیم.

از میانه های مسیر و کمی بعد از چال اسکندر و چال چال، مسیر کاملا در برف فرو رفته بود، به دلیل خنکی هوا و هموار بودن جاده موفق شدیم با تلاش فراوان به نزیدیکی های قله زردسر  برسیم، شرایط را برررسی کردیم و به دلیل حجم برف در منطقه شمالی امکان فرود به سمت چم بن وجود نداشت به همین دلیل تصمیم گرفتیم مسیر رابه سمت محیطبانی پلور ادامه دهیم. مسیر طولانی و حجم برف زمان زیادی را از گروه گرفت.

پس از محیطبانی پلور تصمیم به اقامت در قرارگاه فدراسیون کوهنوردی در پلور گرفتیم و شب را همانجا استراحت کردیم.

روز آخر روز برگشت بود البته از نه از مسیری که آمده بودیم، جاده هراز را به سمت دو آب ادامه داده و از انجا به سمت بلده حرکت کردیم، قبل از رفتن به سمت بلده سری به ارتفاعات خوشواش و قله خوشواش زدیم، کمی استراحت کردیم و مسیر را دوباره به سمت پایین برگشتیم و به بلده رفتیم از آنجا به سمت گردنه سیاه سنگ در جهت شمال حرکت کردیم و از گردنه به سمت ورازان رفته و خود را به کجور رساندیم و در نهایت از جاده آسفالته به سمت کلاردشت حرکت کردیم.

طول این سفر 3 روز و مسافت پیموده شده در حدود 557 کیلومتر بود.